Thursday, January 19, 2017

මෙතැන් සිට...,






ඉතා ගැඹුරුම තැනක 
තබා ඔබ කෙරෙහි වන ප්‍රේමය
පහන් එකිනෙක නිවී ගිය 
අඳුරු හද ගැබ 
කුලියට සඳක් ගෙන එල්ලමි

නොහඬන්න පිළිණ දී ඇති බැවින්
වේදනා පිනි කොට මුදවා
මායාමය තණ බිමක 
වෙව්ලන අතින් අතුරා
සුසුම්වත් නො හෙළා වැතිරෙමි

කාළ මේකුළු අහසින්
තාරකාවක් වැටෙන තුරු
පැතුමක් මිටින් තද කොට
ඔබ අවුළවා ගිය ගින්නෙහි 
ස්නේහ උල්කාෂ්මයක්ව ඇවිළෙමි

තාරකා මිටින් ගත නො හෙන බව
ඇතැම් විට ඒ තරුව 
මිය ගොස් බොහෝ කල් බව
දැන  නෙත් වසා මියැදෙමි
මෙතැන් සිට...,
ආලෝක වර්ෂ දහසක් නිදියමි


15-01-17

1 comment: